korkuyorum

privileged of medic
Bir ay kadar önce,bu başlığın ismini koyduğum bir şiir yazmıştım.dizelerimde her birini içtenlikle,yazmış olmamın verdiği sevgiyle,aklımdan uzaklaştırdığımı düşünmemin huzuruyla sıraladığım tüm korkularım gerçek oldu.yazarsam belki gerçekleşmez,belki de korkmam diye düşünmüşüm galiba yoksa hepsi gerçekleştikten sonra içimin bu kadar susmasının ve kapkaranlık olmasının başka bir anlamı olamaz.ya da bilemiyorum belki de hepsinin tek bir anda gerçekleşmesiydi içimi suspus ve âmâ eden.ama öğrendim.korkuların gerçekleşmesi düşüncesinden çok daha fazla ürkütüyormuş insanı.ve korkudan önce; susmak,gözlerini kapatmak zorunda olmak incitiyormuş insanı. Yani nedenlerden önce sonuçlarmış bizi tüm korkulara mahkum eden.

kitap mı film mi

schrodingerin kedisi
Kitap okurken beynimi kullanmam gerekiyor. Gerek yok bence buna al cipsini kolanı patlamış mısırını geç filmini izle aga ne kasıyoruzzz (beynimi kullanacağım kitap okuyorum fakat daha farklı alanlar oluyor genelde)

bugün

fihtheinfpt
her yerde bayrak ve atamın fotoğraflarını gördüğümüz, her seferinde hazırlıksız yakalanıp kalbimin derinliklerinde o hayranlığı hissettiğim... 23 nisan'ın öznesi olmaktan 19 mayıs'ın öznesi olmaya geçtiğim günün yıl dönümü :") aynı zamanda bencillikten uzak bir bakış açısı edinmeye çalışırsam samsunlu oluşumla daha bir gurur duyduğum (kesinlikle edinemedim lol) ve 2019'da bu günü 'üniversite sınavına hazırlanıyorum diye' samsun'da geçirmediğim için düzenli olarak pişman olduğum gün...

19 mayıs atatürk'ü anma gençlik ve spor bayramımız kutlu ve daim olsun!

iki yüzüncü entry

privileged of medic
Evet sayın yazarlar işte yüzüncü entrymde hedeflediğim iki yüzüncü entryme ulaşmış bulunmaktayım. :)
Çok şey değişti yüz entryde.hayatımda farklı döngüler oldu her döngünün sonunda yanımdan gidenler ya da benimle kalanlar oldu.ruhum yeni duygular tattı,benliğim sınırlarını yeniden çizdi,hayat yine şaşırttı,yine düşürdü ama her seferinde kalkacak gücü de verdi.eskisi kadar kağıtlara dokunmuyorum artık o yüzden buranın önemi bende daha da arttı. Anonimliğim hakkında hala aynı düşünüyorum burada istediğim gibi yazmayı kendimin anlayacağı şekilde hislerimi paylaşmayı seviyorum.(bu arada,aramızda kalsın sayın yazarlar bi kere anonimliğimi bozmama kuralımı ihlal ettim ama bugüne kadar ki hiçbir ihlalim bu kadar anlamlı olmamıştır:))
Yeni bi hedef koymuyorum kendime çünkü burada olmak için,yazmak için,sizi okumak için çok fazla sebebim var :) o zaman yüzüncü entryme gönderme yaparak bitireyim:
İyi ki varsın gütfsözlük 💙

merhamet

clarice starling
ben birkaç sene öncesine kadar bu duygunun ne kadar önemli olduğunun farkında değildim. "merhametten maraz doğar." diye bir söz var ya, buna inanıyordum sanırım, bilmiyorum tam olarak ne düşünüyordum. büyüdükçe fikrim değişti. merhametten maraz doğar mı? evet, ne yazık ki bazen doğar. ama buna rağmen merhametli olmalı insan. biz insanlar olarak çok aciz varlıklarız, bir şekilde hepimiz merhameti hak ediyoruz. merhamet sahibi olmayan insanlar diğer insanlara her türlü kötülüğü yaparlar. herkes birbirini bir kaşık suda boğar, o derece.
çok ulvi bir duygu bu merhamet. bir insanı çekici gösteren en önemli şeylerden biri benim için, gün geçtikçe bunun daha çok farkına varıyorum. bir de şöyle düşünüyorum, ben merhametli olmazsam, Allah' tan ne yüzle merhamet umarım? ayrıca ben kimim ki birilerine karşı merhamet göstermeme hakkını kendimde bulayım?
dünyadaki insan kaynaklı problemlerin neredeyse hepsinin nedeni insanların merhametsizliği. bu nedenle merhamet şart; diğer insanlara karşı, hayvanlara karşı, her türlü canlıya karşı, kendimize karşı. merhamet her şeyi güzelleştirir.

bayram

clarice starling
Babaannem kardeşlerime yaprak sarması yemelerini söyledi, onlar da yemek istemediklerini söylediler. (bir insan yaprak sarmasına nasıl hayır diyebilir inanın ben de bilmiyorum.) sonra dedem dedi ki "yiyin oğlum ya, dolma iyidir, zihninizi açar." hajdhdhsj zihnimizi mi açar? Hahahshdhhs çok iyi ya. Canım dedem msmdndn

başlıkların ötesinde

leavesfromthevine
Bazı insanlar var, sürekli çevrelerini eleştiriyorlar çünkü onlara göre bu işlerin nirvanası kendileri. Her şeyi en iyi onlar biliyorlar ve öyle güçlü manipülasyon yetenekleri var ki farkında olduğunuz bu gerçeği dile bile getiremiyorsunuz çünkü sonunda yine haksız çıkan siz olacaksınız. Bir de böyle birine zaman ve emek harcamışsanız (bunu söylemekten nefret ediyorum ama bir de sevmişseniz) koca bir hayal kırıklığı kalır elinizde sadece.
1

en garip anın

cardash
merkez kütüphanede arkadaşlarla ara vermişiz otomat kahvesi eşliğinde goygoy yapıyoruz. kuşlar tabii her yerde dolanıyorlar. ben de derslerden bunalmış olacağım ki "ay keşke kuş olsaydık" deyiverdim. bunu dememle yanımızda duran bir kuş pencereye doğru uçarak kafa attı. ve tüm arkadaşlarım bir kuşa bir bana bakıp kahkahayı bastılar. o gün bugündür keşke şu olsaydık falan demekten kaçınırım.
3

anonimlik

ileleualatyr
Beni kaç kişi biliyor bilmiyorum ama birilerinin beni tanıması bazı şeyleri rahatça yazmamı engelliyor gerçekten. Geçen gün bir şey yazacaktım mesela sırf bu yüzden yazamadım.

içtiğiniz sigara

armut
İntörnlükte başlamanızı tavsiye ederim. Yoksa armut ablanız gibi sigara iznine çıkamadığınız için sigara içenlerin saatleri bulan molalarından faydalanma lüksünü kaybedersiniz. Ne gerek var fazladan iş yükü çekmeye
6

neden bekliyorsun?


bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?

üye ol