Edebiyatla haşir neşir olanlar bir ayrı oluyor. Durduk yere sohbet içerisine sakin ses tonuyla osmanlıca farsça nedim baki'den gazel şiir vb. sıkıştırırlar ya mesela, derim bu ermiş :) edebiyat öğretmenleri de bu işi çok iyi yaptığından en sevdiğim öğretmen klasmanına giriyor. Lisedeki ki hayatım boyunca daha iyisine denk gelemeyeceğime emin olduğum edebiyat hocam da böyleydi
üstad Bir gün ders işlerken edebiyat kitabındaki sâdâbâd şiirini görünce dayanamadı, çocuklar biriniz akıllı tahtayı açabilir mi dedi, herkes bir duraksadı -açalım hocam- yaz dedi nur yoldaş sadabad. Dersi sakince anlatan hocam birden müzik introsundan söz girişine kadar sabırla; bakın bu şiirin şarkıya dönüşmüş hali dedi, bu muhteşem sesi iyi dinleyin, -bunları söylerken öyle çocuksu ki gözlerinin içi parlıyor adeta- nur yoldaş'ın söylediği sözleri kıtalar geçtikçe türkçesine çeviriyor... O an ne güzel bir an(mış); işte o müzik benim için anısını buldu, mühürlendi
(Günümüz türkçesiyle 2 kıta)
şu kederli gönüle gel bir neşe bağışlayalım.
yürü ey servi boylum sa'dâbâd'a gidelim
işte üç çifte kayık iskelede hazır bekliyor
yürü ey servi boylum sa'dâbâd'a gidelim.
gülelim, oynayalım dünyadan murat alalım
yeni yapılmış çeşmeden cennet suyu içelim
ejderhanın ağzından ölümsüzlük suyunun aktığını görelim
yürü ey servi boylum sa'dâbâd'a gidelim.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?