yunanistanda, italyada doğal afet iken ülkemizde beşerî afettir.
Arkadaşlar, kaybolan yıllarımızı bir şekilde geri kazanırız. Gerekenleri yargılar, halkın parasını halka geri veririz. Diplomaları sahte olanların mesleklerini ellerinden alır, mülakatta elenen gencecik çalışkan ve dürüst insanlara hak ettikleri makamları veririz. Gün gelir yine "dolar 1.8 iken bilgisayar mı alınır?" deriz, istanbul sözleşmesini yeniden imzalarız. Eurovision'a yeniden katılırız, gıda terörü yapan yerlere zabıta çağırırız, müfredata evrimi ekleriz ve devlet okullarını özel okullardan daha kaliteli yaparız. Hastanelerde performans sistemi kaldırılır, doktorlar kölelikten kurtulur. Kapatılan kağıt fabrikalarını yeniden açarız, yine kendi fındığımızı ve bor'umuzu biz işleriz. Gece sokaklar güvenli, tüm sahiller ücretsiz, tüm tabelalar Türkçe olur. Bizden geçti belki ama bir sabah çocuğumuzu okula bırakırız ve o arkadaşlarına andımız'ı okutur.
Yangınlarda yanan insanlar, hayvanlar, evler, tarihi eserler... Hiçbiri geri gelmeyecek. Aynı depremde vefat eden onca vatandaşımız, toz olan sokaklarımız gibi. Hep yapayalnızız. Bu garibanlığımızda artık boğuluyorum.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?