Kendisi hem insanlık hem doktorluk bakımından idolümdür. Genel kültürü geniş, alçakgönüllü, kibar ve doğasında "iyileştirme" bulunan çok saygıdeğer biridir. Kendisinden bahsederken "hazretleri" deme ihtiyacı doğuyor içimde
4. sınıftaki bize genel öğretilenin aksine hasta konudan sapsa dahi hastanın sözünü bitirmesini bekler ve sonrasında kibarca konuya yeniden yönlendirir, muayene gösterecekken odada bizden başka kimse olmamasına dikkat eder, hastanın mahremiyetini ihlal etmeden muayeneyi gösterir ve hatta gerekiyorsa giyinmesine bile yardım eder. İnsan hayatına gerçekten kıymet veren biridir. Sayesinde bunların mümkün olduğunu gördüm.
Bugüne kadar bu konuda çok fazla etik çatışma yaşıyordum kendi içimde, hastanın sözünü bitirmesini beklediğim için ("konuya yönlendirmediğim" için) yanımdaki arkadaşımın sıkılıp odayı terk ettiği de oldu, boyun muayenesi göstermek için başörtüsünü açtıkları teyzeyi öylece bırakıp gittiklerinde dönüp eşarbını taktığım da oldu, laba kan götüremeyecek hastanın tüpünü götürdüğüm de oldu. Kendimi zayıf, fazla empatik ve "başarısız" bir doktor olarak görüyordum bu yüzden zaman zaman. O personelin işi, o hemşirenin işi, o psikoloğun işi, o refakatçinin işi... Bazen de "insan"ın işidir ya
O yüzden aydın hocamızın yeri gözümde çok ayrıdır. Tam olarak mümkün kelimesinin karşılığıdır. İyilik mümkün, nezaket mümkün, yaşatmak mümkün. İyi ki var; uzun, sağlıklı, mutlu ömürleri olsun
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?