bir insanın hayatta dönüm noktalarından biri, farsça şarkı dinlemeye başlamasıymış, yeni anladım. dünyada yeni renkler, yeni duygular olduğunu hissettiren bir külliyat olduğunu düşünüyorum - hem farsça'nın hem de musikisinin - sizlere de devrimden sonra yazılan ve beni etkileyen dizelerden paylaşmak istiyorum:
“bah ke dsate ghaza baste paye mara
rooz o shab ze galooyam nalle khizato bass
mizanam faryad… harche bada bad
vay az in tufan, vay az in bidad…
yazıklar olsun ki kader benim kollarımı bağlamış
gece gündüz boğazımda hıçkırıklar düğümlenir
feryad ediyorum… bu fırtınanın elinden
aman bu fırtınadan, aman bu adaletsizlikten…”
bir gün her birimiz, bir gün yolu düşer de uzun zaman sonra kare çarşı veya dekanlık kapısından geçerse, gözü eski dostlukları, anıları ve kişileri arayacak ve yaşlarla dolacak gibi hissediyorum.
kanıtlamak, beynin tamamen mantıkla çalışan bölgeleriyle yapılan, yeterince net sonuçları da varsa toplumun çoğunun onaylaması beklenen durumdur. inançla arasındaki fark ve inanmanın biricikliği de burada saklı bence. tamamen kalben ve kanıtlar olmamasına rağmen inanmak ve inancını kanıtlayamamak…
ahmet karamercan. biliyorum, kendisinden önce namı yürür stajyerler arasında, vay ahmet hoca şöyle maligndir vay böyle maligndir diye. tanımayan bütün gönüllere bağırarak onu anlatmak istiyorum. ahmet hoca hayatın ta kendisi. sen ona ne verirsen ondan da onu alıyorsun. bilgisi öyle uçsuz bucaksız ki onun ders anlatışı bir okyanusun sabırla bir çeşmeden akması gibi hissettiriyor, bir öğrenciyi 4 saat ayakta tutabiliyor.
evet sen gazli tıplı arkadaşım! ahmet hoca kimilerine acı bir ateş çemberiyken kimilerine gül bahçesidir. sen, sen o gül bahçesi olmaya çalış; çalış ki bu okulda en etkileneceğin ve en donanımlı bir cerrahtan ders dinleyebilme şansını kaybetme.
… gözlerinde hayat pırıl pırıl,
ellerinde ümitlerimiz var.
dünyanın tüm pisliklerine,
sıkılmış o minicik yumruklar.
özellikle kadın doğum stajında bir doğum gördükten sonra kafamda anlamı mahfuz kalan bir şarkı.
birileri genel cerrahi veya onkoloji stajı almış dedirten başlıktır.
doktorlar olarak hasta insanları iyileştirerek aslında tersine evrimle insanoğlu'nun gelecek neslini bir tık daha güçsüzleştirmiş oluyoruz.
herhangi bir yere kalabalık gitmek istemek ve konforunu bozacağını bile bile yanına birilerini çağırmak hastalığı.
hocalarımızın takım elbise markalarının bu konuda hiçbir faktörle yarışamayacağı kanaatindeyim :)
güvenli hissettirir, sonraki adımın ne olduğunu bilirsin. biraz daha sosyal olarak cesur davranamadığımız zamanlarda ilaç gibi gelen şeydir. aynı kalmamış günlerimizin bol olması dileğiyle :)
“cahildim dünyanın rengine kandım.”
renk sözcüğünün farsça'daki yan anlamlarından biri de hîle, düzen, oyun demektir. neşet ertaş'ın bu sözü, bu bilgiden sonra bir kez daha anlam kazanıyor sanırım. kandığımız şey, dünyadaki hîle, hurdaymış meğer.
“her gün bir yere konmak ne güzel
bulanmadan, donmadan akmak ne hoş
dün, dünle beraber gitti cancağızım
şimdi yeni şeyler söylemek lazım”
gazi mezunu olması ve bu özelliğiyle övünmesiyle ilk olarak kalbimizi çalan, sonrasında gerek kibarlığı gerek ise derslerdeki mesleğine saygısı ile birlikte gelen başarısı ile okulumuzun dikkate değer bir histoloji hocası. inşallah bu amfilerden de sizler gibi öğretim üyeleri çıkacak hocam ^_^
“something whispers in my ear and say,
you are not alone
i am here with you
though you are far away
i am here to stay”
ve iki aydan uzun süredir gurbette olan, ailesini görmeyen sokratesla'nın gözünden yaşlar süzülür…
önerileriyle yazarlarımızın aşık olunca nasıl hisse girdiklerini gördüğümüz başlıktır.
hadi bir öneri de benden :)
jest oldu - karsu / anneke van giersbergen
sözlükteki 365. günüm. gerçek anlamda gutfsozluk 1. yılı, harika geçti. birçok fikri bana kazandırdı, kişileri tanısam belki önyargılı bir şekilde yaklaşabileceğim halde. birçok farklı görüş dinlememi sağladı, her biri farklı kapılar açtı gönül dünyamda. bazı yazarların hikayelerine beraber ağladık, bazılarına katıla katıla güldük. tek bildiğim bir şey var ki, hayatta böyle şeyler her zaman olmaz ve bu sözlük, bize böyle güzel bir fırsat tanımış oldu. daha nice yıllara!
dediler önüne kitap açıp dizi izlemekle ders olmaz
dedim olabilir…
babaannemin kemalpaşa tatlısının kokusunu hala unutamam. gurbette yaşayıp yılda birkaç kez ziyaret ettiğimizden, biz giderken hep yapardı. tüm sokak nefis bir kemalpaşa tatlısı kokusuna bürünürdü. çok eskiden vefat eden ve aynı zamanda adaşım olan amcam çok severmiş, öyle derdi hep hikayelerini anlatırken bana. şimdi aynı hikayeleri, viran kalmış evinin bahçesinde yıllardır duran taştan oyuncak ev anlatır her gece. ikisinin de mekanı cennet…
akşam 4-5'lere doğru hep kapıyı gözlemek, hiçbir bakıcının onun yerini tutmaması…
bilim insanlarının ölçtüğü en uzun zaman aralığına sahip, ilk teneffüse kadar sabır kavramını öğretmiş, gayet eğitici bir dersti.
gamzedeyim deva bulmam.
gamze'de değil, gamzede'yim anlamı vardır.
istanbul'un rastgele hanlarından birinde yürürken aniden bir müzik çalması, eskilerden bir müzik, sözlerini hatırladığınız. sonra karşıdan gelen kahverengi şapkalı hanımefendiyle göz göze gelip şarkıyı mırıldanmaya başlamanız, dünyanın o müzik devam ettikçe cennete dönüşmesi…
deli olduğumu daha önceden söyleyenler olmuştu, evet.
değeri kışta, karda, ayazda anlaşılıyor.
nasipten kaçmak da nasiptir.
karsu abi karsu…
kardiyo komitemizden sonra tekrar gel abla diye dm'den yazmama rağmen hala geri dönüş yapmadı, sizce yapar mı dostlar…
ders çalışmaktan en uzun gecenin gecesini bile göremedik ki üstadım.
kaliteli yazarlarımızdan birisi. benim için çok anonim kalamamış olsa da fikirleri de, kendisi de hayatımıza iyi ki girdi dediğimiz, entrylerini hak vererek okuduğumuz ender kişilerden biri :)
mutlu olmazsam bana getirebileceği konforsuzluğu düşünüp mutlu olan insanlardanım diyebilirim.
ilk kurulduğu haftadan bu yana yazmaya başladığımdan beri hep şu ilkeyi benimserim yazarken:
“avazını bu aleme davud gibi sal,
baki kalan şu kubbede bir hoş sadâ imiş”
size de öyle geliyor mu sayın yazarlar? aylar yıllar oldu resmen ama bu komite hala yekpare devam ediyor gibi geliyor da bana.
deli dumrul
