ergenlik

İmkanım olsa bu aralığı geçmişimden silerdim, klozete atar üstüne sifonu çekerdim, çocuğum olsa eldivenle severdim yani düşünün durumun fenalığını.
Aslında içindeyken yaptığım şeyler hiç saçma gelmiyordu fakat sonra düşününce gerçekten saçma olduğunu anladım. Gerçi bu her yılım için geçerli fakat bu dönemde gerçekten insan çekilmez oluyor, daha çok saçmalıyorsun.
Tabii bu durumun iyi yanları da var, mesela kendindeki değişimi görüp arada kendine “kötü iş çıkarmadık yahu” diyebiliyorsun; eskiden yazdığın melankolik şeyleri okuyunca bazı şeyleri nasıl da gözünde büyüttüğünü, durumun aslında o kadar da dramatik olmadığını, sadece olayların olduğu anda duygularının yoğunluğundan-bu yoğunlukta ergenlik döneminin etkisi de büyük-kaynaklı dünya'nın başına yıkılmış gibi hissettiğini anlıyorsun ve bence en önemlisi değişimin, yeniliğin süper bir şey olduğunu görüyorsun. Benim için böyle en azından.