yazarların hayat felsefesi

Ortaokulda şimdi tsunami olsa nereye kaçmamız lazım, el şakaları falan.

Lisede düşünmeyi öğrenme. Sonra dedim bir dakika bu hayat nereye gidiyor (404 found)

İlk felsefem dayı'mı örnek almaktan kaynaklıydı galiba, kendisi serbest meslek. Çalışmaya ne gerek var, eğlenmemize bakalım. Hayat çalışarak geçirilmez modları (haklı)

Bir süre sonra.. abi tembellik de sıkıcı. Şimdi geçmişi düşünüyorum ne hatırlıyorum, nothing. O zaman hatırladıklarım kadar var'ım. E ne hatırlıyorum? Anı. Evet anılar unutulmuyor. Benim anı biriktirmem lazım. (Hadi bakimm)

İkinci kez düşünmeden aklına her geleni yapmalar. utanç duygusu ve kendine saygınlıktan taviz = anı. (Çılgınlık)

Sonra.. abi benim kişisel gelişim kasmam lazım. Anılar havalı da cahil cahil yaşıyoruz. Haluk tatar'lar, ruh içen et'ler, barış özcan, kitap, film dizi.. (wuhuuu uçuyoz)

Abi carpe diem tamam. Ama memento mori var bak gel bu tarafa. Bak diyorum bu süreç uzun. 80 yaşına kadar gider bu, sen yaşarsın. Geleceğini, koltuğunu raad'a almalısın. (Sen de haklısın)

Sonrası ders çalışma ve tıp. (Tabii biraz müzik ve sanat)

Abi ders çalışırken çok kapandın biraz acısını çıkartman lazım. Ne bu disiplin düzen manyak mısın? = üç-dört aydır da gelişine yaşamak.

T: sürekli değişen bir şey

faydalı ol. önce kendine...

"iyi olmayıp da ne yapacağız? iyi olucaz be iyi."