yazarların ifşa olması durumu

böyle bir şey olduğunda muhtemelen bir daha yazmam.burayı bir çeşit günlük olarak görüyorum.alt başlıklara ayrılmış derin bir tasnife sahip günlük.eger ömrü uzun olursa bu günlüğü yıllar sonra açıp bakacagimdan eminim.ilerideki eşime veya çocuğuma bir entry gösterip 'bak ben bu konuda böyle dusunuyormusum o zamanlar ' demeyi isterim.bunun için samimiyet oldukça önemli. şu an için değil belki ama zamanla kendi zihnimden fikirlerimden yazdığım şeyler çoğaldıkça ifşa olmak rahatsız edici olabilir.çünkü artık o gün yaşadığım bir olaya ithafen yaşadığım kızgınlığı burada belirtirken iki kere düşünürüm.bu olayın icindekiler ertesi gün gelip neden böyle yazdın diyebilir bunlarla uğraşmak istemem ya da burada yazdığı entrylerle sevdiğim bir yazar , normal yaşantıda hazetmediğim biriyse bir başka gözle okurum yazdıklarını.anonim kaldığımız tek yer,anonim kaldığımız tek yer olarak kalmalı bence.