Sene 2009 henüz küçük bir çocuğum. Televizyonda haberleri izliyoruz. Kanalı da hatırlıyorum Show tv. Güzel bir kızın resmi geçiyor ekrandan: Münevver Karabulut. Aklımın almayacağı kadar korkunç bir ölüm şekli duyuyorum muhabirden. Gitar kutusunun içinde bedeni bulunmuş ve bedeni kutuya sığması için parçalara ayrılmış. Sonra katilini gösteriyorlar. Yakışıklı bir genç görüyorum. Birini öldürdüyse aklı fikri yerinde olmamalı herhalde bir nedeni olmalı diyorum çocuk aklımla. Bir nedeni bile yok. Öldürmek istemiş. Haftalarca bununla ilgili yeni gelişmeleri takip ettim ardından. O zamanlar birinin 17 yaşında olması çok büyük olduğu anlamına gelirdi gözümde. Oysa şimdi anlıyorum. Münevver daha annesinin kuzusuymuş. Çocukmuş daha. Ben daha çocuktum Münevver'den bilemedim o zaman.
ansia
anafartalar patlamasında aynı duyguları yaşamıştım ben de, ankarada diye ne kadar korkmuştum bir de gece yarısı son dakika girmişlerdi herkes uyuyordu evde gizlice açmıştım televizyonu sonra gidip herkesi uyandırmıştım
armut
Ankara'daki patlamalar beni de oldukça etkiledi. Bir intihar bombacısı olsam ölmeden önce en çok kişiyi öldürmek isterdim herhalde diye düşünüp Kızılay'a gitmem gerekirse güvenpark'tan uzak yerlerde dolanmaya çalışırım. Haberler gerçekleri gösterdiği mühletçe korkutmaya devam edecekler sanırım.