2.yaşım.
3'te okula başladım, 4'te aşık oldum, 5'te aşık olduğum çocuk oyuncaklarımı saklayıp beni ağlattı, 6'da aynı çocuk başkasıyla sevgili oldu, 7'de okumayı öğrendim ve bir süre alet ile atlet sözcüklerini birbiriyle karıştırdım bu yüzden babam bana kızdı, 8'de kardeşim doğdu ve Bilecik'ten taşındık, 9'da ve 10'da öğretmenim kötüydü aynı zamanda babam beni çok üzdü, 11'den 16'ya kadar babam beni üzmeye devam etti, 16'da annemle babam boşandı, 17 ve 18'de sınav stresiyle boğuştum, 18'imde pandemi çıktı ve antidepresana başladım, 19'da tıp okuyordum ve hala 19'dayım.
Özetle, 2. yaşımdan sonra bazı şeyleri anlamaya başladım ve hayatım daha gerçek bir yer oldu. O yüzden en güzel yaşım ikinci yaşımdı. Neden bir değil derseniz, yürümeyi öğrenmek zordu çünkü.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?