Çok tatlı bi animasyona benziyor diye izlemeye başlayıp gözümdeki nemle bitirdiğim animasyondur. Hayat bir sahne, biz de yazılanı oynayan küçük oyuncularız gibi geliyor bazen, arada bi doğaçlama yapabilme şansımız olsa da metne sadık kalmak zorundayız. Yaşamak... neymiş yüzyıllarca uğruna bu kadar konuşulan bu yaşamak... fazla mı ciddiye almışız acaba kendisini. İsmet özel diyor ya "yaşamak yükü kaldı üzerimde" diye, oralara bir yerlere götürdü bu animasyon beni. Okyanusun içinde okyanusu arıyorum ama bilmiyorum ki ta içindeyim onun, arasam boş, bulamayacağım ama yine de arayacağım, aramakla geçecek ömrüm. Sıfırdan başlayabilseydim eğer başlamazdım herhalde; bilirdim çünkü yine bu okyanusta, bu okyanusu arayacağımı...
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?