Birkaç gün önce ameliyat izlemek için hastaneye gittim. girdiğim ameliyathanede dünyalar tatlısı bir kız çocuğu yatıyordu masada. masanın dörtte birini ancak kaplıyordu minicik bedeni. vücuduna bağlı birkaç cihaz.. ağlamaktan gözleri şişmiş. ağlamasın da ne yapsın. dayanamadım çıktım ameliyathaneden. hasta çocuk görmeye dayanamıyorum. koşup eğlenmeleri gereken yaşta kendilerinden kat kat daha büyük makinelere bağlı hayat mücadelesi verdiklerini görmeye dayanamıyorum. Keşke çocuklar hiç hastalanmasa, çocuklar ölmese.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?