Çevremdeki çoğu kişinin;üzerine türlü türlü sorunlar yaratacağı,mağduru oynayıp istediği şekilde davranacağı,ortalığı yakıp yıkayacağı,her türlü destekle aşamayacağı olayları halletmem bir “yutkunmama”bakıyor. Canım ne kadar yansa da bir yutkunmayla sessizliğe bürünüp sorun her neyse içime gömüyorum. bunu öğrendiğimden beri acının ne eşiğini ne de canımı yakışını umursuyorum. Çünkü en acısını da yutkunabildim en hafifini zaten anında kabullendim…
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?