5) garson arkasını dönüp semavere davranırken serhat gözünü masaya indirip masadaki örtünün desenlerini incelemeye başladı. Baharın sabırsızlığının o da farkındaydı.
-neyi bekliyoruz hala?!
-cesaretimi toplamamı…
-gerçekten korkutuyorsun beni artık.
-ben de korkuyorum.
-tek başına cebelleşme, anlat beraber düşünelim hâl çaresini.
-okulu bırakıyorum.
-saçmalama! Böyle bir şey yapmayacaksın. Yapacak mısın?
-maalesef.
Bahar birkaç dakika bir şey demeden durdu öyle. Aralarındaki sohbetin büyük çoğunluğunu oluşturan gelecek hayalleriyle ilgili sohbetler geçti aklından. O bunları düşünürken garson çayı getirdi. Serhat teşekkür etmeyi ihmal etmedi. Bahar ne hissedeceğini bilemedi o an. Ama serhat'ın bu kararı kendi isteğiyle almamış olduğu çok belliydi. Ona bu kararı aldıran neydi ki? Bunu sormanın vakti gelmişti.
lavinia
Ohoiii serhatcim nolduuuu :(((