6) serhat uzun ince parmaklarını kumral saçlarından geçirerek derin bir nefes aldı. Anlamıştı işte Bahar. Nasıl anlamasındi? Serhat onun eviydi, ailesiydi. Ailesiyle görüşmeyi kestiginden beri yalnızca serhat kalmıştı hayatında. Bazen serhata ne kadar yuklendiginin farkinda olsa da tek dayanağı oydu işte. Ailesi sevgisini onda bulmuştu, ev sıcaklığını onunla hissetmişti. Ailesi küçüklüğünden beri aynıydı bir ablasi bir abisi vardı baharın. Abisi 4 yıl önce cezaevine girmişti. Ablasıyla ise çoktandır görüsmüyordu. Serhat onun ablasi ve abisiydi aynı zamanda.
Serhat biçimsiz burnunu çekti. Ağlayacak gibi bir hali vardı.
- nolur bir neden sorma bahar'ım. Duyacaklarin elbet seni üzecektir ki sana soylemeye dilim varmıyor. Rica ederim zorlama.
Bahar küçük elleriyle serhatin ellerini kavradı. İkisinin de gözleri dolmuştu
+ Ah benim çocuk ruhlu sevgilim. Ah benim canım ailem, evim, can şenliğim. Anladım ben senin okulu bırakma nedenini. Biliyorum işte. Bildiğimi sen de biliyorsun.
Dedikleriyle duraksadi bahar. Zaten Bildiği bir şeyi dile getirmekte neden bu kadar zorlanıyordu?
+Yine oluyor değil mi...
Ağlamaya başladı bahar. Serhat elleriyle baharin yuvarlak yüzünü sarmaladi. Gözlerini hizzaladi.
- nolur ağlama baharim
+ Hastalığın... Yine nuksetti değil mi?
Mırıldanircasina çıkmıştı baharin sesi. Serhat aniden irkildi. Bildiği gerçeği baskasindan duymak daha ağır gelmişti ona. Her sey 2 sene önce başlamıştı...
lavinia
Uiii heyecanlandimm