dün kurtuluş metrosunda merdivenlerde küçük bir kız vardı akşam saatlerinde.mendil satıyordu.normalde böyle durumlarda ben o tarafa bakmadan yoluma devam ederdim.yüzünde şöyle bir ifade vardı ya alsan nolur ki.kelimelerle yazmak biraz güç ama hani hafif burukluk biraz da sitem gibi.aldım.ama üzülüyorum , ben onun yerinde olsaydım diye aklımdan geçiriyorum.
geçen sene , mansur yavaşın yardıma muhtaç aileler dağıttığı sosyal yardım kartlarıyla ilgili bir konuşmasını görmüştüm.bu kartları dağıttıktan sonra en çok neye harcama yaptıklarını incelemisler.ve en fazla çikolata alındığı anlaşılmış.bazı çocuklar çikolataya ulaşamıyor bu üzdü beni. anonim olmasam belki bunu demezdim duyar kasmak olarak algılanmasın diye ama ben naçizane bundan sonra çantamda birkaç çikolata ,kek gibi abur cubur taşımayı düşünüyorum bir çocuğu mutlu etsem de yeter.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?