konuşanlara çıksanız şunu kesin anlatırdım dediğiniz anı

dönem ikiyim ve yurtta inanılmaz geniş bir grubumuz var. biz yurttaki iki etüdün birini tabiri caizse kapatmışız ders çalışmak isteyen diğer etüde gidiyor bizimkinde gırgır şamata dönüyor sürekli ve bizimkinin hemen yanındaki odada kalan bir tane belalı kız var. bizim sesimizden rahatsız olunca duvarı yumruklardı biz de susardık çünkü kız bayağı korkutucuydu. hiç unutmuyorum bir kere sahurda az çeşit çıktı diye müdireyi sahur vakti arayıp bas bas bağırmıştı kadıncağıza. ve bir gün ben yurdun bomboş olduğu o saatlerde katta sadece benim olduğumdan eminken inanılmaz mutlu bir şekilde destursuz bir inek gibi tuvalete girmek için kapsını açtım. evet bizim belalı kız çömelmiş bir halde bana bakıyordu. hani bazen ne yapacağınızı bilemeyip paralize olursunuz ya ben de işte pardon diyip kapıyı çekip çıkmam gerekirken salak gibi kızın gözlerinin içine bakmaya devam ettim. kız tabii ki sinirlenip kapıyı şaaaaak diye yüzüme kapadı ve bana küfretmeye başladı. yani o kadar utandım ve korktum ki belli bir müddet bırakın etüdü o katta bulunmamaya çalıştım. neyse ki kız o kadar da belalı değilmiş istese beni gayet rahat bulurdu. evet kıssadan hisse kapı çalmayı unutmayın sonra çok mahcup oluyorsunuz.