penceremden manzaralar

Birkaç küçük ışık tanesi,birkaç fotoğraf var bu gece manzaramda.Ben bu manzarayı;Betimleyemem,nesneleştiremem,kelimelere dökemem.Zira Bu gece manzaram kendini sadece hissettiriyor.Bu öyle bir his ki her şeye bir tasvir bulan lisanım bunu tarifleyecek bir kelam bulamıyor. Her “an”için az çok dönen dilim bu manzara karşısında lâl oluyor. Her şeyi görebilen gözlerim bu manzaranın güzelliğinde âmâ kalıyor.Ve duyularımı,uzuvlarımı her zaman kendine kurban eden hislerimden oluşan Benliğim;kendini bir kez de bu manzarayla ispatlıyor.
Bu gece manzaramı hissediyorum.bir ışık tanesinin karanlık bir kareyi aydınlatışını tüm ruhumla hissederek izliyorum.ve bu manzaraya bakmaya doyamıyorum…