Temelinde fakirlik ve cehalet yatar. Yıllar önce doktorlar ciddi paralar kazanırken kendilerine saygı duyulurmuş. Çünkü hem doktor sayısı hem doktor erişimi azmış. Ben kendi çocukluğumu hatırlıyorum. Yaşadığım yerde özel hastane yoktu. Kendi çocuk doktorum kliniğinde olursa oraya giderdik. Fakat devlet hastanesinde olduğu günlerde uzun uzun sıralar beklerdik ve açıkçası bazen neyi neden beklediğimizi dahi bilmezdim ben. Öyle saygı görüyorlardı ki o kadar beklemeye rağmen kimsenin kavga ettiğini görmedim ben. Çocukluğu hastalık anılarıyla geçen pısırık birisi olarak böyle bir şeye şahitlik etsem hatırlardım.
Oysa ülkemiz insanı az çalışma ile garanti para almak adına tamamıyla memuriyet işlerinde çalışmak için ömürünü çürütmeyle uğraşır. Ve okumamış cahil birinin memur olarak alacağı paranın üst sınırı vardır. Yani ülkemizin genel popülasyonu kolay para peşinde koşsa da hiçbir zaman çok para kazanamayacağını bile insanlardır. Onlar için para çok önemlidir.
Eğitim çok uzun zamandır bedavaydı. Devlet daireleri bedavaydı. Sağlık ise paralıydı. Sağlık alanındaki harcamalar bu insanlar için sağlığı değerli kılan ve saygıyı artıran temel unsurdu. Şimdi ise Sağlık da diğerleri gibi bedava. İstiyorlar ki zaten parasını aldığı için işinden kaytarıp duran lise mezunu memurlar ile aynı çalışma koşullarına sahip olalım. Fakat aynı zamanda da onlar ile aynı maaşı alalım. Sanki iş yerine gitmeyen memur ile doktorun bu hayatta aldığı riskler aynı ölçüdeymiş gibi... Bu mümkün değil. Günümüz dünyasında insanlar mental ve zaman kaybı doğrultusunda maaş alıyorlar.
Bu insanlar daha fazlasını isterken daha fazlası için 1 fazla adım dahi atamazlar. Dolayısıyla devlete ödediği verginin bile hesabını tutmak isterler.
Fakirlik ve cahillik dünya üzerindeki tüm hırsların %90'ının temelini oluşturur. Çünkü bilen insan para kullanmayı da bilir kazanmayı da bilir.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?