greg lake

tamamen enstrümental olduğu için ders çalışırken çok güzel giden 1975 tarihli camel albümü.

1973 tarihli camel'in aynı isimli debut albümüne ait bir şarkı. dinleyeni oldukça depresif hallere sürükleme potansiyeline sahiptir, özellikle 2.17 de giren gitarın bunda payı oldukça fazla.

oyun,film,dizi dünyasında tanıdığım en etkileyici bir kaç karakterden biri.

-----spoiler-----

kendisine en çok benzettiğim karakter tony soprano ama o da sadece arthur'un ilk zamanlarında, tüberküloz sonrası arthur artık çok daha farklı bir insana dönüşüyor. ilk zamanlarında bazen çok gaddar da olsa iyi bir insan olduğunu hissediyorsunuz ama öyle çok da iyi şeyler yapmıyor, yapamıyor. tüberkülozdan sonra arthur'un mükemmel karakter değişimi ile karşılaşıyoruz ve bence bunu kesin olarak fark ettiğimiz yer strauss isimli tefecinin son işini yaparken arthur'u ölüme sürükleyen tüberkülozu kapmasına neden olan görevdeki gibi bize verecek hiç bir şeyi olmayan bir aileyle karşılaşıyoruz ama geçen sefer karını çocuğunu sat paramı ver diyen arthur burada paralarını almak yerine o aileye para veriyor ve üstüne strauss'ı kamptan kovuyor. sonraki süreçte başına gelenler ve ölümü gerçekten çok etkileyiciydi ve hiç bir oyun karakteriyle kuramadığım kadar büyük bir bağ kurmuştum kendisiyle, haliyle ölümü de çok yürek burkucu oldu ve sonrasında john'la oynamak dahi istemedim hala açıp da oynamadım bekliyor. bir oyun karakterinin bu kadar derin ve gerçek olması insanın empati yeteneklerini sonuna kadar kullanmasına neden oluyor ve böyle bi sonla bitmesi de çok derinden etkiliyor.

----spoiler-----

1971 çıkışlı king crimson albümü ve aynı adı taşıyan şarkısı. en underrated king crimson albümü olması pek muhtemel. albümü dinlemeye başladığınızda sizi adeta bambaşka, mistik bir evrene çekiyor ve yaklaşık bi saat boyunca bu evrende geziniyorsunuz. ayrıca bu albümdeki saksafonlar da king crimson albümleri içerinde en beğendiklerimdir.
edit: başlığı açarken son s harfini unutmuşum, islands olacak umarım yönetim düzeltir.