yazarların dini görüşlerini etkileyen olaylar

Öncelikle ben “inanç” diyeceğim, dini görüş değil. İnanç her şeyin üzerindedir ve her insan inanmak zorundadır. Neye inandığınız artık estetik zevkinize kalsın. Bilime inanılmaz, bilim icra edilir. Zira kesinliklere inanılamaz. Madem herkesin bir şeylere inanıyor olması gerekir o halde zannımca en mükemmele inanmak gerekir. Sanat da felsefe de bilim de... hasılı her şey doğru ve mükemmele inanıldığı taktirde bir anlam kazanabilir. Ahlakı olanların dine ihtiyacı olmaz söylemine katılamam ama ahlaka sahip olmak da her şeyin önündedir orası ayrı. Buna karşın, ahlakımızı da vizyonumuzu da inançtan almak bizi daha güçlü kılar. Beni etkileyen olay, sorgulamadır. Neyin sorgulaması peki bu? Büyük düşünür ve sanatkarların en sonunda öyle ya da böyle bir mükemmel tasvirine varmalarının bu sorgulama. Bir yerlerde bir mükemmel var ve ben buna inanıyorum. Mükemmel olanın ahlakına inanıyorum. Mükemmel olanın vizyonuna ve disiplinine inanıyorum. İcra ettiğimiz her şeyin böylece nihayetinde tek bir noktaya varması beni motive etmekle birlikte var ediyor. Kaos algısının yanılgısı Aristoteles'in ilk nedeninde de olduğu gibi sonunda neden yaşadığımız fikrini yitirmemize neden olur. Bundan kurtulmanın tek yolu da mükemmel olana inanmaktan geçer.