hayatımda sıradan gördüğüm ve akışa kapılıp farkına varmadığım ne büyük nimetler varmış aslında. olması gereken bu herhalde diyerek şükretmeyi unutmuşum çoğu zaman. dünya işleyişi karşısında acizliğimi bu kadar hissetmemişim. bedenimi doyurmaya çalışırken ruhumu ihmal etmişim. 2020 bir daha yaşanmasını istemediğim şeylerle dolu evet ama bu süre içerisinde hayat yine tüm hızıyla devam ederken bir kenara çekilip kendimi dinleme imkanı buldum. 11 Mart'taki benle şimdiki ben aynı değil, bunu biliyorum.
Bakınız Bir entryde kendini bulmak
:))