abartılan şeyler

(bkz: tabu)lardır.
Toplumun genel yapısına, örf, gelenek- göreneklerine aykırı olmaları sebebiyle üstü örtülen, nefretle bakılan konulardır. Bu mevzuların yüzeyselliği ve derin inkar mekanizmasıyla ortaya çıkması dikkatimi çekmektedir. Mesela Türk toplumunkilerden bazılarını ele alalım:
- cinsel ilişki: Yahu, dünyada sekiz milyar insan var. Nasıl oldu bunlar? Ikili iliski, rızası olan iki yetişkin arasında gerçekleşiyorsa toplum niye bunu abartıp saatlerini bunu konuşmaya harcıyor? Burnumuzu sokmadığımız bir tek milletin yatak odası kalmıştı çünkü.
-din: daha bireysel bir mevzu zannımca yoktur. Niye bunu insanlığın temel şartı olarak görüyoruz?
- (daha yüzeysel gidelim): normal çatal-kaşık-tabak kullanmadığım için uzaylı olarak görülüyorum. HERKES KENDi seçimi olan alet edevatla yemek yiyebilir. Karaca'da ne satılıyorsa onda yemek yemek zorunda değiliz.
-ailemle konuştuğum zamanlarda bazen dışarıda yemek yerdik ve hesabı ben öderdim. Hesabı ödemek erkeklerin sorumluluğu değildir. Erkek adam diye bir mevzu oluşturup bunu abartmayalım.
-siyasi liderler (tabu olmadan abartılan favori mevzum): onlar bize hizmet etmek için varlar, bu insanlar da bir toplum görevlisi. Niye ayaklarına kapanılıyor bunların?
Bizim toplumumuzu bırakalım başka tabulardan bahsedelim: yahu insanlar bir yerlere geç kalabilir, insanlık hali. ne var bunda bu kadar abartacak?!
Abartılı tepki verilen çoğu şey gereksiz geliyor bana aslında sayın yazarlar. Insanlık halidir, beşer şaşardır. Hayatı tamamen siyah beyaz olarak görmek, biraz tecrübesizlik biraz da çocuksuluktur. Anlayışlı olmak lazımdır.
Dipnot: güllaç.