sürekli bir arayış içinde olmak

bazen kendimi, bazen de kendime benzeyen bir ruhu arıyorum. bu sefer buldum derken başkalaşıyorum.
değişimin bu denli fazla olduğu, hatta değişmeyen tek şey olduğu şu dünyada "ben buyum" diyebilmek zannımca çok zor. bu nedenledir ki benim için bu arayış sonlanacak gibi durmuyor.

Neden diye sordurtuyor hep. Neden?

Bu durumun verdiği boğucu histen kurtulmak zor ama imkansız değil sanıyorum. Emil cioran isminde bir felsefeci keşfettim, bir de onun bakış açısını denemek niyetindeyim.

kendi içinde kendini arayanların hikayesi. ezbere bildiği yollarda kaybolurcasına.. aradığını bulduğunda da zaten değişmiştir.