oyun sonunda seyircilere doğru atılan saman kağıttan yapılmış uçaklardan birini alıp üstüne oyunun tarihini yazdığımdan, aklımdan hem oyuncuların performansları hem de oyunun kendi mükemmelliği sebepleriyle çıkmayan oyundur. 26.11.2016 tarihinde küçük tiyatro'da bu oyunu izleme şerefine nail olmuştum. oyunun temposu, sonlara doğru, işlenen temayı vurgulamak için bariz bir şekilde artıyor idi. başrol oyuncusunun oyun bittiğinde ağlıyor oluşu gözlerimden kaçmamıştı. oyun bittiğinde, değerli oyuncuları ayakta alkışlamak zevki şimdilerde bize uzakmış gibi gelse de, o beyefendi için yapılan ve minimum beş dakika süren, salonda yankılanan alkışlar sanki dünmüş gibi aklımdadır. kişinin, toplumun çarklarının ezici baskısıyla nasıl şekillendiğine ışık tutan oyunu umarım hepimiz bir gün izleme şansı elde ederiz:) Konuya daha fazla değinmek istemedim zira sahnedeki taptaze enerjiyi tadarak görülmesi gereken bir oyun olduğunu düşünmekteyim.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?