İçimden yapıyorum bunu hep. Bence çok komiğim.
kendi kendine espri yapıp gülmek
kral harekettir. beni en çok ben anlayacağıma ve mizah anlayışım da en çok kendiminkiyle uyuşacağına göre tabi ki kendi kendime espri yapıp güleceğim. ağlarken yalnız ağlıyorsam, yalnız başıma gülmeyi de bilmem gerekir. kimseye ihtiyaç duymadan kendi kendime gayet güzel eğlenirim. üst düzey bir mizah anlayışına sahip olan kendimi bile güldürebiliyorsam, esprim zaten 10 numara demektir. aferin bana, bize, ikimize.
Bunu çokça yaparimr bir üstü eski esprileri hatırlayıp aralıksız gulmektir. Toplum içinde çokça başıma gelen bir hadise
Çıtanın erişebileceği max yükseklik. Ya da kısacası delilik
Kalabalık bir sokakta yapmanız halinde deli sanılmanıza neden olabilecek durumdur
Ben bi gün çsye çıkarken merdivenlerde yaptım bunu 😳 el hareketlerimle falan bi de yakalandım... deli sanıldım sanırım ama değilim gerçekten 😅
kendi yaptığın espriye kendin bile gülmemek daha kötü bir durum
Esprilerine güldüğüm arkadaşlarım bir elin parmağını geçmezken gülmek için gerçekleştirmek zorunda olduğum eylemdir. Sonuçta bazılarımız 7/24 komik arkadaşlarıyla görüşemeyebiliyor 🥲
Scott abimiz de bu akıma şu şekil katılmış:
Scott abimiz de bu akıma şu şekil katılmış:
bir zamanlar şaka planlamayı çok seven bir arkadaşım vardı. bir olay ve kişileri hayal ediyor, sonra o ortama en komik olacak şakayı bulana kadar tasarlamaya devam ediyordu. ben de bazen eşlik ederdim ona. zamanla onunla takıla takıla bana da yerleşti bu davranış.
sürekli bunu yapıyorum. asansörde çıkarken, yemek yerken, boş boş oturup bir yere bakarken... öylesine dert ediniyorum ki bu "doğru şaka" arayışını, insanlar yüzümdeki ciddiyete bakarak kocam düğünde takılan altınlarla birlikte rus dilbere kaçtı zannedebilirler
fakat hayır, sadece beni de güldürecek şakayı bulana kadar şaka üretiyorum ve maalesef bazen bu süreç yakın arkadaşlarımın yanında sesli gerçekleşiyor, böylece hiç komik olmayan başka tonla küçük şakaya da maruz kalıyorlar.
*tanım: bazen kendi mizahının da üstü bir şaka yapıp ona yarılırken "ulan çok iyi şaka ya, bunu keşke falanca da duysaydı" dedirten, dünyanın en çok zevk veren 2. eylemidir
sürekli bunu yapıyorum. asansörde çıkarken, yemek yerken, boş boş oturup bir yere bakarken... öylesine dert ediniyorum ki bu "doğru şaka" arayışını, insanlar yüzümdeki ciddiyete bakarak kocam düğünde takılan altınlarla birlikte rus dilbere kaçtı zannedebilirler
fakat hayır, sadece beni de güldürecek şakayı bulana kadar şaka üretiyorum ve maalesef bazen bu süreç yakın arkadaşlarımın yanında sesli gerçekleşiyor, böylece hiç komik olmayan başka tonla küçük şakaya da maruz kalıyorlar.
*tanım: bazen kendi mizahının da üstü bir şaka yapıp ona yarılırken "ulan çok iyi şaka ya, bunu keşke falanca da duysaydı" dedirten, dünyanın en çok zevk veren 2. eylemidir
bu arada fark ettiniz mi... 2. diyince pek kimsenin itiraz edesi gelmez
Ncsnnskan
Espriyi anlatınca esprinin biyoyararlanımı düşer ve aynı tadı vermez.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?