ortanca çocuk

Türk aile sisteminin bağımsızlığına düşkün, aileler ve diğer kardeşler tarafından hor görülen bireyi.

Büyük çocuk ailenin ilk çocuğu olmasından mütevellit hem anne tarafından hem de baba tarafından love bombing ile taçlandırılır. Küçük çocuk ise 100 yaşına gelse dahi her zaman için evin minik bebeği olmaya devam edecek kadar üstüne titretir. Arada kalan ve hiçbir vasfı olmayan diğer çocuk ise ortanca çocuktur. Ailenin çocuk merakı zaten gittiği için saldım çayıra mevlam kayıra tarzında bir büyüme stili ile yetişkinliğe geçer.

Aileye uygunluk açısından sıkça sorgulanan kişi de yine ortanca çocuktur. Kimse tarafından umursanmadığı evin içerisi kendisine dar geldiği için girdiği arayışlar sonucunda kendisine yeni bir kimlik edinir.

Sürekli kötü yönlerinden bahsedilerek abartıldığını düşünüyorum. Birçok konuda en büyük çocuk olmak daha dezavantajlı bence.

Bahsedilen tüm dezavantajlara gerçekten de sahip olduklarını düşündüğüm bireylerdir. Kardeşimden biliyorum heheh (nekadariyibirablayımenter)

Büyüğüne saygı duymalısın ve küçüğüne anlayış göstermelisin şeklinde büyüyorsun. Ama iyi yanı şu ki bu özellik sana olgunluk katıyor ve insanlarla olan ilişkilerinde çok daha uyumlu ve uzlaşmacı bir kişiliğe dönüşüyorsun. İkili ilişkiler konusunda aile içi uzmanlık deneyimi gibi bir durum söz konusu.