Çocuk acilde pratisyen hekim olma fikri. Gerginlikten o2 seviyem düştü. Nefes almayı ve yemek yemeyi unutuyorum. Hastane çevresinde defalarca kez tur attım. Dışarısı soğuk olunca içeriyi turladım. Üsye geçiriyorum şu an muhtemelen. Sabah nöbetten çıkarken erişkin acile uğrayıp kendime 1 (bir adet) ab yazdırmayı planlıyorum.
Genelde hep iyi ki cesaret etmişim diyorumm
Hiç güvenim kırılmamış gibi her defasında bambaşka insanların güvenilir olmasına nasıl da bel bağladığımı düşününce bu konuda cesur hissediyorum.
Ortaokuldayken bir gün arkadaşlarımla ailelerimize haber vermeden şehrin işlek bölgelerine gidip mavi kapak toplamıştık(hatırlayanlar olacaktır,kapakları belediyeye veriyorduk ve onlar da ihtiyaç sahiplerine tekerlekli sandalye ulaştırıyordu.) bir esnaf bizi dükkanına davet etmişti, mandalinalı gazoz içirmişti.
İlk kısım hadi neyse ama hiç tanımadığım birinin dükkanına gitmek-ki adam orada tek başınaydı, ondan başka bir yetkili yoktu- bir de üstüne verdiği gazozu içmek…Şu an düşününce gerçekten yanlış hareket.
Sözlü sınavlardaki gereksiz atraksiyonlarım :)
Yok. Yaptıklarımdan pişman değilim aklım hala yapamadıklarımda ;)
Uludağ'da Cennet ile Cehennem arasında kayak yapmak... gerçi oraların profesyonellerin alanı olduğunu bilseydim muhtemelen girmezdim. Ölüme 1 metre ile kafa tuttuğum yerdir Uludağ.
tıp fakültesini tercih etmek :( bu kadar yorulacağımı bildiğim halde nasıl cesaret ettim/neden cesaret ettim ara ara düşünmüyor değilim..
armut
