bir şeyleri uzatarak anlatan insan

ted mosby ve bazen birazcık ben.

Her şeye “evren bir toz bulutuydu” şeklinde başlayan insanla akrabalığı var mıdır acaba diye sorgulatan insan.
İçinde benim de bulunduğum tarikatın üyesi, özel selamımız bile var. Siz nereden bileceksiniz ki?

Bu insan benim. Maalesef ki çok konuşuyorum. Eskisinden daha iyi olsam da konuşurken sevdiğim insanların bile beni dinlemediğini görüyorum ya da sözümü kestiğini... O zamanlarda kendime söz veriyorum artık daha az konuşacağım diye. Sözlerim hep boşa çıkıyor.

yaptığı uzun uzun anlatımların sizde nasıl bir etki oluşturacağı, kim olduğuna bağlı olan insandır. sevdiğim biriyse uzun uzun anlatmasının hiçbir sakıncası yoktur, o anlatır ben dinlerim. ama haz etmediğim biriyse, bir de anlattığı şey ilgimi çekmiyorsa dinlemek ölüm gibi gelir. bu tür durumlarda, ortam kabalık etmeden terk etmeye uygun bir ortamsa yavaştan kaçarım. ortam kaçmaya uygun değilse istemeye istemeye oturur dinlerim. hele bir de hoşlanmadığım kişi laf arasında kendini övüyorsa ya da kendiyle ilgili "niye anlatıyo ki bana bunu?" dedirtecek şeyler filan anlatıyorsa içimden söylene söylene, "benim burda ne işim var?" diyerek hayatı sorgulaya sorgulaya dinlerim.
tabi burda dinleyicinin ruh hali de önemli. bazen modum yüksek olduğu zamanlarda, sevmediğim kişilerin anlattığı ve ilgimi hiç çekmeyen şeyleri de normal bir şekilde dinleyebilirim. ya da modum çok düşükse normalde ilgiyle dinleyeceğim şeyleri dinlerken sıkılabilirim ya da normalde rahatsızlık duymayacağım uzun anlatımlardan rahatsız olabilirim.

insanları dinlemekten çok keyif alan biri olarak beni bile bazen yoran insandır..ben kırmamak için bir şey de demem.sonsuza kadar dinlerim karşımdakini :/