Ben sevgi dolu biriyim. Gerek duyarsam herkesi sevebiliyorum. Fakat hayat böyle işlemiyor. Ben seviyorum diye kimse beni sevmek zorunda değil. Sevgisi bariz fazla olan kişi ise kullanılmaya mahkumdur. Ben de bunu yaşadım. Eminim ki sevmekten vazgeçene kadar da yaşamaya devam edeceğim.
Sevgi neydi, sevgi emekti:( ama ben kendimce sevdiklerime gereken özveriyi göstermeye çalıştığımı düşünürüm. Biri de benim için "çalışsa" yani çabalasa hoş olurdu
Nedendir bilmem ama insanları çok çabuk sahipleniyorum, sırf onla yürüdüm diye sokakları, oturduğumuz mekanları ,adının geçtiği şarkıları, onun bildiğimden haberi olmadığı dertleri sahipleniyorum .Onu göremeyeceğimi bile bile yolumu uzatıp o sokaktan geçiyorum, belki o da gelir diye o mekana gidiyorum hatta bazen uzaktan birini ona benzetip heyecanlanıyorum. Ama ben artık böyle olmak istemiyorum .Sadece kendimi sevmek istiyorum…