Geçen sene bir kuş gelmişti bizim eve, yeşil bir muhabbet kuşu. İsmini fıstık koymuştuk, çok küçüktü ve gözleri görmüyordu. Yem nasıl yenir onu bile bilmiyordu, aç olduğunun farkına varamıyordu. Bizimle kaldığı birkaç gün boyunca her gece kalkıp elimle besledim onu, veterinerin verdiği ilacı içirdim; tam düzeldi derken bir gün çok halsiz uyandı. Elime aldım, iki saat orada bekledi, yavaş yavaş ölümünü izledim. Elimden bir şey gelmedi. Gerçekten çok kötü bir andı, minicik bir canlının elimden kayıp gidişi ve elimden hiçbir şey gelmeyişi…Hayatımda en çaresiz hissettiğim andı.
Seni çok seviyorum Fıstık, umarım kısacık ömründe sana hak ettiğin gibi bakabilmişimdir.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?