depresyon

Kişilerin içinden sıyrılmak için kendinden kurtulmayı seçtiği ölümcül bir hastalıktır. Psikiyatrik hastalıklara bakış açımın değişmesine neden olan hastalıktır aynı zamanda. Yanı başımızdaki insanların rol yapmaya çalışarak hayata devam etseler dahi kabuklarını çekildikleri vakit başlarına ağrı girene kadar ağladıklarını anlamamı sağlamıştır. Hastalığa sahip insanlar, bir kuyunun içinde kendiyle savaş halinde gibi yaşar. Kuyuya girilmesine izin vermez. Ancak kuyu öyle derindir ki kendileri de çıkamazlar. Bu insanların elinden tutulması gerekir. Fakat bazen kendilerini öyle güzel gizlerler ki kimse onların ne yaşadığını fark edemez.

Yanı başınızda dursa bile tüm arkadaşlarınıza ve çevrenize zaman zaman içten bir "nasılsın?" Sorusu sormaktan çekinmezseniz birçok insanın aslında depresyonda olmasa dahi bazı duygusal çöküşler içinde bocaladığını görürsünüz. Hayatınıza girmesine izin verdiğiniz herkes için biraz da sorumluluk duymanız gerektiğini asla unutmayın.

Paxil, Remeron, Lexapro, Effexor, Zoloft, Celexa, Wellbutrin, Xanax
Prozac, Luvox, Vestra, Diazem, Cipralex, Lustral, Rivotril, Effexor
…
Günlerim geçiyo' dostum, her gün geçmişi arıyorum mumla
Var gücümle yürüyorum, hep aynı mesafede kalıyo' ufuklar…
🎵 Şanışer-Depresyon

canım arkadaşımmmm <3

çözüm önerisi:serdar ortaç ve tarkan şarkıları

Çağımızda çoğu bireyin sahip olduğunu sandığı ve bunu sıkça ifade ettiği, bunu güzel bir şeymişçesine kullandığı bir tür hastalık.
Her şeyi basite indirgediğimiz gibi bunu da basitleştirdik. sadece depresyona değil aslında pek çok psikiyatrik bozukluğa ve bu bozuklukların sonuçlarına bile inanılmaz edebî anlamlar yükleniyor. en kötüsü insanlar bu tür hastalıkların bir çekiciliği olduğunu düşünüyor. bu durumun “çekiciliğini” gerçekten bu illetle uğraşan, antidepresanlarla yaşayan, terapiden terapiye koşan insanlara sormak lazım.
bu hayatta sağlık en önemli şey, ondan önemli bir şey varsa o da akıl sağlığıdır. gerisi boş.