düğünde zorla oynamaya kaldırmaya çalışanlar

toplumumuz bu kadar bireyselleşmeden önce, kasaba kültürünün halim olduğu dönemde, düğünler sadece iki bireyin hayatını birleştirmesinden ibaret değildi biliyoruz ki. 'düğün dernek' kurulur; çoluk-çocuk, genç yaşlı demeden herkese haber salınır ve bu olay evlenen iki bireyin, özel günlerinde yanlarında olmasını istedikleri insanlarla eğlenmesinden çok adeta bir sosyal etkinlik havasına bürünürdü. dolayısıyla bu sosyal etkinliğin hakkını vermek, herkesin imece olarak eğlenceye katılmasından geçiyordu. "oturmaya mı geldik" savını bu sebeplerden dolayı haklı bulmaktayım -o dönem için-. köyün ve köylülerin etkinlik takvimini işgal eden düğünler, sosyal bir eğlence maksadı taşıyordu anlayacağınız. bu sebeple insanları zorla oynamaya kaldıran cengaverler, aslında bir kamu hizmetinde bulunuyor bana sorarsanız. öyle bir yazmışım ki sanki bu olaylar bir asır öncesinde kalmış:)) hayır efendim olur mu, çoğu yöremizde hala tüm haşmetiyle düğün dernekler kurulmaya devam ediyor. Yalnız sizin sevgili elegantmoon'unuzun bünyesi ve kulakları düğünleri kaldıramadığı için ya hiç gitmez ya da köşesinde oturup boynu bükük kuru pastalarını yer. tüm ben gibileri oynamaya zorlayan cengaverlere buradan sesleniyorum: eeey serdarlar! biz de kendimizce eğleniyoruz köşemizde unlu mamul tüketerek, gözünüz arkada kalmasın. teriniz bol, göbek atmalarınız çok olsun! kalın sağlıcakla. (elegantmoon yine kuru pasta yemeye gider.)