sınava çok az zaman kalmış ama çalışılması gereken çok konu var. uzun saatlerce çalışıyorsun sonra bir anda nasıl bir halde olduğunu fark edip duraklıyorsun. neden her şeyi son zamana bıraktığını düşünüyorsun, keşke çalışmaya başlamak için bu kadar geç kalmasaydım diye kendine kızıyorsun ve son olarak "bir dahaki komite günü gününe" klişesini içinden geçirip çalışmaya devam ediyorsun. vakit kısıtlı olduğu için bu düşünme seansı yaklaşık 5 dakika sürebiliyor, biraz daha vakit olsa aslında birkaç damla gözyaşıyla taçlandırılabilir de.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?