acıya emanet bırakıp kalbini
parmağın tetikte alnın namluda
hayatta acemi ölümde usta
sen hiç attan düştün mü atlıkarınca
kaç afet cana kıydın ey aşk
günah kimin cam kırığı dudaklar
sebep kimdir aynalara sürgüne
“aşk iki kişilik” derken yanılmış şair
yollar ayrılığa kalender güze
sevda kendisine mağlup atlıkarınca
küçük sekbanların yüz aydınlığı
esmer baharlara zehir gelincik
kahredip aşka içini bana döker hüzün
bir gam hançeridir kalbim sevda yolunda
sen hiç yarış koştun mu atlıkarınca
ellerim küçücük hiç büyümedi
güle yağmur bana dert uzadı gece
bekledim bir ömür belki diyerek
yüzümde eskirken gümüş aynalar
cana ziyan aşk savaşını kazanmak şeref
kaybetmek suç mu atlıkarınca
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?