Kendim için bunu yorumlamak isterim. Geçenlerde yakın bir arkadaşımdan şu yorumu aldım,
Lavinia, sen gerçekten ölmek istiyorsun hatta potansiyelin var ancak bundan korkuyorsun, korkaksın.
O an güldüm ve saol ya kardeşim ne güzel bir tespit eheh (!) dedim dalgasına ancak düşündükçe ilgincleşen bir söz. Ölmek kaçınılmaz bir son iken, bunu istememiz veya istemem neden yanlış bir sey olsun ki? Yaşamaya bağlamak, onu "hayata" döndürmek çoğu zaman boş laflardır. Yaşamak yükü ağırdır. Belini büker, içini söker. Tüm organların ezilirmişcesine ağrır, belki içinde bir şeyler ölür zaten her daim. Yaşamak yükü ağırdır ve kimseyle de paylaşılmaz. Bundan dolayı kimse kimseyi de "hayata" döndüremez, yaşamaya baglayamaz. Ölüm her şekilde içimizde ve her daim düşüncelerimizde, zaten ölmek için yaşamıyor muyuz?
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?