Gri bir gökyüzü var bugün manzaramda. Hani bazen birine dokunsan ağlayacak derler ya,işte beşerin o haline benziyor. Hani bazen kalbe iki duygu aynı anda hükmeder ya,sevgi ve kırgınlık işte ona benziyor. Sevgi ağır basarsa bulutlar ayrılıp ayı parlatacak;kırgınlık olursa ağlayıp yağmur yağdıracak.
Hava da ikilemde sanki. Hani bazen iç çekişimizde nefesi ve kalp sızısını beraber içimize çekeriz ya onun gibi. Ne tam temiz ne de kirli. Soluduğun anki hissine göre değişiyor sanki. Tebessümünle solursan temiz,gözyaşlarınla çekersen içine nefessiz kalacakmışsın gibi.
Ağaçlar da kararsız,her şey gibi. Bulutlar ağlarsa onlar gülüp toprağın ıslaklığını içlerine çekecek,dağılırsa ayın ışığında yapraklarını sergileyecek.
İnsanlar da şaşkın. Ay parlarsa yürüdükleri yol bitecek,bulutlar ağlarsa yürüme ihtimali zihinlerinden silinecek.
Manzaram ikilemde bugün. Ne siyah ne beyaz. Ne kuru ne ıslak. Her şeyden biraz…
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?