İletişim hatasıdır. Ağlayan kişiye karşı yapılan göstermelik ilgidir. Ağlamaktan başka çözüm bulan kişi (arsız değilse) ağlamaz. Ağlamak çaresizliğin son çaresidir. Çocukluktan öyle öğreniriz; ağlarsam bazı şeyler gerçekleşir. Ama büyüyünce işler eskisi gibi hallolmaz. Bunu bile bile çaresiz kalışlarımızda ağlamaya devam ederiz. Eğer varsa bir umut, bir çıkış kapısı; onu ağlayan insana gösterirsek işte ağlamayı o zaman bırakır.
nickalengelo
ne güzel bir bakış açısı, hayran kaldım :)
armut
Sağ olun nickalengelo :)