fibromiyaljim başladığından beri herkesten görmeye çok daha fazla ihtiyaç duyduğum bir yetenek. bu gerçekten bir yetenek. belli başlı konularda herkes çok kolayca empati yapabilirken kalan milyonlarca duruma karşı insanlar empati kurmuyor da "bu yaşıma kadar yaşadıklarımla oluşturduğum kişilikle ben bu olayla karşılaşsam ne tepki verirdim" diyor bence. empati kurarken bir süreliğine de olsa o kişinin hayatını baştan itibaren benimsemek gerekiyor bence. tabii o kişinin bedenine girdikten sonra çıkıp kendi bedeninize dönebilmek de gerekiyor. yoksa durum patolojik bir hale dönüşüyor. nereden bildiğimi sormayın.
bonus
ortaokuldan beri biri empati dediğinde içimden geçirip zihnimde dans ettiğim şarkı:
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?