en garip konser anın

öyle konser falan pek sevmem.kalabalık,yeri göğü inleten ses sistemi,havaya kalkmış telefonlar..çocukluk arkadaslarim rica etti uzun zamandır bir araya gelemiyorduk.neyse gittik dumanın konserine yaklaşık 2 ay önce.kalabalığı yara yara önlerde yer bulduk.arkadaşlar eğleniyolar ama benim sinir katsayım artmaya başladı.5 dakika dayanabildim attım kendimi dışarı.konser alanının dışında yapay bir göl var yanında da banklar.oturdum banka, göl karşımda..sessiz sakin bir yer.karşı bankta
Bir çift oturuyor orta yaşlarda.bir yandan konserin sesi geliyor alttan alttan ,karşımda oturan insanlarla güzel güzel sohbet ediyorum üstümde ihtiyar bir ağaç ve karşımda çarşaf gibi bir su.o duman altı mahşeri kalabalığı bu şekilde tersine çevirebildiğim için unutmam o konseri bir daha.büyük ihtimal son konserdi zaten kendisi.

En ön sırada, o zamanlar sevdiğim artık pek dinlemediğim bir sanatçının konserindeydim. Bitince beni almaya geleceklerdi. Telefon çalmış, duymamışım. Beni bırakıp giderler diye korkup (Bundan korkacak kadar küçüktüm, üzgünüm.)en ön sıradaki yerimi terk etmiştim. Sorduğumda sadece bitti mi diye soracaktık dediler. Tekrar giremedim ve yarısında çıkmak zorunda kaldım. Kalbim kırık

Duman konserindeyken önümdeki çocuklar sürekli sigara içiyordum ve dumanı çok rahatsız edici boyutlardaydı dayanamadım uyardım duman konserinde dumandan rahatsız olduğunu mu söylüyorsun demişlerdi -,-

Hayatımda sadece bi defa konsere gittim. O da arkadaş zoruyla ve duman konseriydi. Dumanı da o zamanlar -dinleyenlerin kendini melankolik sandığı- herkes dinlerdi ama ben pek sevemezdim -şimdinin aksine- kendimi en son "çok uykum var, eve gitmek istiyorum" diye ağlarken bulmuştum... tabii arkadaşım şok :))

anı düşünürken fark ettim konsere gitmeyeli o kadar uzun zaman olmuş ki...... bi köşede ağlamaya gidiyorum anı manı kalmamış :'(

benim telefonumun flaşı mavi renkti dikkat çekmek için flaşımı açıp durmuştum var mi benimki kadar garip(!) bir anınız meraklandımmm