Birkaç yakın arkadaşım hariç kendimi başkalarına açmaktan çekiniyorum. Onlar beni tasdiklemeseler dahi bunun üzerinde münakaşa edip bana kendi fikirlerini benim anlayacağım dille belirtebiliyorlar. Onlara da bu düşüncelerimi sadece sözlü olarak aktarmak bana güvenli geliyor. Çünkü düşündüğüm her şey bir gün aleyhime delil olarak kullanılabilir. Buna kişisel konuşmalarım da dahil. Maalesef yurt dışı hayalleri kısıtlı olan birisi olarak bu ülkede memur olmak beklentisi ile yaşıyorum. Twitter üzerinden yazdığım, beğendiğim, rtlediğim her şey bu düzende benim yolumu kesebilir. Yine de Buna rağmen yeri geliyor Twitter üzerinden dini siyasi görüşlerimi paylaşabiliyorum. Ancak sözlük kuralları gereği sadece dini siyasi değil, okulla ilgili konularda konuşmak konusunda da çekincelerim var. Gazi tıp'ta okuyan öğrenciler arasından online eğitim staj serüvenine dahil olup hala okulunu savunabilen az sayıda öğrenciden biriyim. Yine de olumlu düşüncelere sahipken bazı şeyleri konuşmak konusunda çekimser hissediyorum.
Üzülerek belirtmeliyim ki burası anonim bir platform değil benim için. Girdiğim her entry'den sonra beni tanıyan insan sayısının artması olasılığı yükseliyor. En çok entry giren yazarlardan biri olarak bu olaslığın benim için diğer yazarlarnkindan fazla olduğunu da biliyorum. Düşünceler ve hisler ancak paylaşıldığı sürece yaşamın asıl amacı olan değişim için uygun hale gelir. Bu nedenle kendime ait olan ve insanı ilgilendiren tüm düşüncelerimi yine de aktarmaya devam edeceğim. Siz değerli sözlük yönetimi olarak kimseyi henüz bildirmediğinizi söylüyorsunuz. Aslında hepinizin birer arkadaşım olduğunu bildiğim için bu konuda size güvenim tam. Fakat sizin dahilinizde olmayan yazar ifşalanması yüzünden bile kendimi ifade etmekten sıkça kaçınıyorum. Çünkü hepimizin birilerine ifade etmekten kaçındığı aykırı fikirleri vardır. Düşünürüz ve kendimize savunuruz ama düşünmek ne kadar zararsız olsa da söylemek sanıldığı kadar masum bir eylem değildir. Söylemek yeri gelir kalp kırar, yeri gelir yaralar. Beklentilerimizi alaşağı eder. Bu nedenle sözlük yönetimi ve kurallarla bir miktar alakası olsa da nihayetinde sevdiğim bir arkadaşım tarafından tanınmak ve onu rahatsız etmek gibi bir ihtimal nedeniyle de yeterince özgür hissetmiyorum. Burada aslında sözlükle ilgili olmaktan çıkıp hepimizin kişisel serüveninde kendine sıkça sorduğu bir soru giriyor araya: Gerçekten özgür müyüz? Değiliz sevgili yazarlar.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?