hep 25. yaşımı bekliyordum. getireceği değişimi beni dönüştüreceği kişiyi merak eder dururdum. hayat ne kadar güzel olacaktı? ama nerden bilebilirdim bu kadar hüzün getireceğini. hayat ne zaman sona ereceğini bilmediğim çetin bir savaşmış. tam ortasında kalınca anladım.
hüzün
Sözlerini anlayamadığınız bir şarkıda bile kalbinizin derinliklerinde hissedebilececiğiniz bir his. Bu şarkı da öyle bir şarkı:
Eline telefonu alıp "arkadaşları arayayım, çay abur cubur bir şeyler yapalım" diye düşünürken arkadaşlarının mezun olduğu aklına gelir ve hüzün.. Tus bitene kadar kalsaydınız bari :/
sözlüğe o meşhur uzun aralarımdan birini daha vermeden önce attığım son entryyi az önce tekrar okuduğumda hissettiğim duygu. ben kaldım kardeş(=haziran'22 fihtheinfpt) ben kaldım
Bu gün ve büte kadar her gün..:") Bu seneki finalde de, bütte de stres yönetimi konusunda şimdiden sınıfta kaldım (kelime şakası .d) kara kara seneye finalde ne yapacağımı düşünmeye başladım, komitelerden ortalamayı yüksek tutmak lazım... Bu kortizol seviyesi için Teşekkürler gütf (ürogenitalden aklımda kalanlar)
Ve teşekkürler fihtheinfpt. Sene boyunca da muhteşemdin şimdi de harika gidiyorsun. Neysee gidip biraz da başka sosyal medya mecralarında ağlayayım
Çok sevdiğim bir grubun yine çok sevdiğim bir şarkısının şu sözleri geldi aklıma :
"Büyük hüzünlerden bıkıp arar insan basit sevilmeyi"
"Büyük hüzünlerden bıkıp arar insan basit sevilmeyi"
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?