huzurevine gittiğimde herkes beni tanıyormuşçasına bir sevinçle beni karşılamıştı çok şaşırmış ve üzülmüştüm. farklı bir insana- tabiri caizse- muhtaçlar. her insan kendini dinlendiği zaman kıymetli hisseder oradaki yaşlılarımızda da sevgiden veya maddi bir ihtiyaçtan çok dinlenme ihtiyacı var ,kıymetli olduklarını hissetme ihtiyacı. keşke şu pandemi olmasaydı , ahdetmiştim kendime düzenli olarak huzurevi ve yetimhanelere ziyarette bulunacaktım. geç olsun güç olmasın diyorum.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?