Karanlık bir oda, pencereden görünen sokak lambası. Bütüne baktığında durmak bilmeyen telaşla her yere, her yöne dağılan beyazlıklar; karmaşa, kargaşa, kaos.
Sadece bir kar tanesine odaklandığında sessiz sedasız muhteşem bir edayla sakince süzülen kar tanesi. Ve bütün bunların bir düzen içinde olduğunu bilmenin verdiği huzurla elimde kahvem pencerenin karşısındaki sandalyemde ben :)
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?