Neredeyse çeyrek asırdır anlamaya çalışıyorum, taban tabana zıt olduğumuz için mi güzel yoksa kardeş olduğumuz için mi farklılıklarımız bizi güzelleştirip bir arada kılıyor?
Bildiğim tek şey var, ona tepeden bakarken de yüzünü görmek için boynumu iyice eğmem gerektiğinde de, mutluyken de huzursuzken de, çok iyi bir haber aldığımda da dünyam başıma yıkıldığında da kardeşimin orada, hemen yanı başımda olduğunu bilmek gerçek anlamda bir mucize.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?