misafir gelince odadan çıkmayan tip

kapıdan bi 'hoş geldiniz' diyip sürekli 'ders çalışmam gerekiyor' diye bahane uydurduğum için akrabalarım mütemadiyen ders çalıştığımı sanıyorlar.

bazen benimdir. ruh halim sosyalleşmeye uygun olmadığında yani kısacası kendimi "yabani" hissettiğimde, bir de misafirler beni sarmayan tipler olduğunda çıkmıyordum. bazen hala çıkmıyor olabilirim, neyse. çıkmamak bir şey değil de en kötüsü ne biliyor musunuz? selam vermek için yanına gitmediğiniz misafirle evin başka bir yerinde karşılaşmak. yani misafir içeride oturuyor zaten diye düşünüp mutfaktan bir şey almaya gidiyorsun ve bir bakmışsın misafir mutfakta! utana sıkıla selam veriyorsun filan. bana bundan olmuştu 1 2 kez ve gerçekten çok mahcup hissetmiştim. o yüzden canım hiç istemese bile 10 saniyeliğine içeri girip "hoş geldiniz." demek daha mantıklı geliyor. bu arada misafirlere "hoş geldiniz." demek için yanlarına girmenin bazen benim için çok zor olduğunu, kapının önünde birkaç dakika sallanıp zıplayıp kendimi buna hazırlamaya çalıştığımı ve en sonunda annemin durumu fark edip "teyzeleri bakın bu da benim kızım." diyerek içeri girmeme yardımcı olduğunu biliyor muydunuz? odamızdan çıkmıyorsak bir nedenimiz vardı yani. :')

Ayy asla ben değilim buuu! Ben misafir inanılmazzz seviyorummm!! Hep süslenir güzel güzel mamalar yaparım🕺💃

İsmimi bana sormadan sözlükte yayınlamanız hoş olmamış.

annesi sen niye böyle yabani oldun der, misafirler ise çekinirler istenmediklerini düşünürler ki haklılar.aslında olan: benim o ortamda ne işim var aga. Çayımı verin gideyim. Mücella teyzenin eltisi ayıp ulan rahat bırak kadını dertlenip dertlenip bizim evde anlatıyor yeter..