sabah ezanı

balkona çıkmışım. havada o saatlerin serinliğinden var. her yer sessiz, her yer sakin. huzur dolu, hem dışarısı, hem içerisi, hem de en içerisi. ezanı dinliyorum, bir yandan da içimdeki bir şeyleri. bir şeyler güvenli hissettiriyor, dolu dolu bir his bu. o serinlik, o karanlık, değişik bir cazibe var bir şeylerde, tam olarak neyde bilmiyorum.
geçen seneki ramazanda böyleydi. düşündüm de bu ramazanda balkona çıkıp dinlemedim sabah ezanını hiç. kaçırmışım bir şeyleri. bu gece dinleyeyim bari, bu sabah daha doğrusu. :)