Bu konuyla ilgili çok anlamlı bir alıntı okumuştum:
"Sevilmek, gerçekten sevilmek nasıl büyük bir yorgunluktur! Başkasının heyecanlarının yükü haline gelmek nasıl bir yorgunluktur! Özgür olmayı, hep özgür olmayı istemiş bir insanı sorumluluk hamalına dönüştürmek: bazı duygulara cevap vermek, mesafeli davranmama inceliğini göstermek..
Nasıl da yorucudur varlığımızın bir başkasının duygularıyla olan ilişkisinin esiri olduğunu hissetmek."
Yani bence kimse kendisini seven insanı üzmek istemez hatta sırf sevginize karşılık veremediği için içten içe asıl üzülen, suçluluk duyan kendisidir.
Bu alıntı nereden acaba? Duygularıma tercüman olmuş. :/
Huzursuzluğun Kitabı - Fernando pessoa
En kısa zamanda edineceğim çok teşekkür ederim :)
Rica ederim :)