suçlu biri gerçekten suçlu mudur

evet

Suçu ispat edilene kadar tüm sanıklar masumdur. Ancak suçu ispat edildiyse suçludur, evet. Suç din, dil, ırk, ailevi yaşantı, kötü geçen çocukluk gibi altta yatan nedenleri araştırmaya gidilmeyecek bir unsurdur. Benzer kaderleri yaşayıp suçlu ve suçsuz olma yolunu seçmiş insanlar mevcuttur. Kötü yolu seçen herkesin altta yatan travmasını bulup vicdani suçunu hafifletmeye çalışmak bencilliktir. Suçlunun suçunu küçültmeye gidecek her türlü iş potansiyel suçlular için sığınacak liman sebebidir. Ve ancak bencil birisi gelecek potansiyel suçları öngörmeksizin sırf kendi affetme dürtüsünü sevindirmek adına bir suçluyu küçültür. Suçlu suçludur.

O günkü şartlarda suçlu sayılıp aslında yaptığı bir suç teşkil etmeyen bir sürü insan var geçmişte hatta günümüzde bile. Suçlu 'ilan edilmiş' birinin gerçekten suçlu olup olmadığını bilemeyiz diye düşünüyorum.

En başta şöyle başlayalım. Ben farklı bir bakış açısı sunacağım. Ermişte şöyle geçer: "suçlu mağdurun kurbanıdır çoğunlukla." Evet bir suçlu var ama ona büsbütün mutlak bir suçlu denebilir mi? Yoksa bazı sebeplerle gözardı etmek çok mu basit? Mesela bir hırsız gerçekten çalarken muhtaç olmadığından mı sırf kötülük hazzı için mi o suçu irtikap etmiştir yoksa birilerinin yani toplumun onu o koşullara itmesinden o halde bırakmasından ötürü mü? Bunun en iyi örneklerinden biri Jokerdir. Çünkü Joker yüzünden toplum kaosa gitmiyor tam tersi toplumun kaosu Jokeri intac ediyor. Burada birilerini suçlayacaksak zor durumda bırakılıp o suçu işleyenlerden ziyade (özellikle fakir, imkanı olmayan saygı görmeyen canı ucuz değersiz kesim!) onu o hale sevk eden yolsuzluk rüşvet gibi her türlü haltı yiyen açgözlü doymaz üst tabaka insanları suçlamak gerektir. Bu konu hakkında kitap olarak Victor Hugo eserlerini özellikle bir idam mahkumun son günü ve sefilleri öneririm. Güç sahiplerinin nasıl da her şeyi istediği hale çevirip kendilerini masum melek! kabul ettiklerini daha iyi anlayacaksınız. Son olarak Hz. Ömer zamanında biri yemek hırsızlığı işliyor. Hırsız aç ve muhtaç olduğu için ceza almak yerine Hz. Ömer adaleti üzere affediliyor. İşte bizlere düşen bu. suçluları fakir diye hor görülen ve canı ucuz görülen! insanları yargılayıp mahkum etmekten ziyade onları anlamaya çalışıp o çukurdan çıkarmaya çalışmaktır.

Ondört yaşımdayken, karnımı doyurmak için bir parça ekmek çaldığım için, beni zindana attılar ve orada tam altı ay bedava ekmek verdiler. Hayatın adaleti budur. - sefiller