susmak

Zorunda olmadıkça güzel olan eylemdir.Ama konuşamamak susmak zorunda kalmak insanı yer bitirir.susarsın, kaçarsın ama kendinle baş başa kaldığın her an zulüm gibi gelir sana.uykularını geri verecek hayata bakışını değiştirecek tek bir cümle sana yetecekken susmak zorunda kalmak hapseder insanı karanlığa.bir kelime veya göz gözeyken kurulan bir cümle ışık olacakken sana susmak içinde bir şeylerin ışıklarını söndürür tek tek,hem de sana dair var olan her şeyi sorgulatarak,seni oluşturan hiçbir şeyi esgeçmeden. İyi ya da kötü bir cümle kurarsanız karşınızdakine onu karanlığından kurtarabilirsiniz.susmayı tercih etmeyen birini susmak zorunda bırakmayın sayın yazarlar…

söylenmeyenler söylenenlerin hakkını yer bazen
o yüzden ne söylediğinden çok ne sustuğuna dikkat etmeli insan

"Bir söz insanın neresinden doğar dersiniz? Dilinden mi, yüreğinden mi, aklından mı? Düşlerinden mi yoksa gerçeğinden mi? Ve kaç kapıdan geçip yerini bulur bir başka insanda? Yerini bulur mu gerçekten? Sözü yasaklamalı Ömür hanım yasaklamalı...Kimsenin kimseyi
anlamadığı bir dünyada söz boşluğu dövmekten başka ne işe yarıyor ki? Olanağı olsa da insanların yürekleri konuşabilseydi dilleri yerine, her şey daha yalansız, daha içten olurdu."